Ο Αγώνας μας.

Τι κάνει τον άνθρωπο να εξελίσσετε; Τι είναι αυτό που τον παρακινεί στη ζωή; Η ανάγκη να γίνει καλός; Η «επιτυχία»; Η εργασία; Η οικογένεια; Η Πατρίδα; Για οτιδήποτε πρέπει να καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες. Με πολλαπλές ενέργειες προσπαθεί να μαθαίνει, να θυμάται, να ξέρει.

Δεν έχει σημασία αν το κάνει συνειδητά ή όχι: πρέπει να προχωρά, πρέπει να ενεργεί, πρέπει να εργαστεί. Ο γύρο κόσμος, οι συνθήκες και οι άνθρωποι, δεν τον αφήνουν να αδρανεί κανένα λεπτό. Ο κόσμος θέλει να κατακτήσει τον άνθρωπο, ο άνθρωπος θέλει να κατακτήσει τον κόσμο. Έχουν την ίδια φύση, την ίδια κίνηση. Έτσι είναι η ζωή, είναι ένας ο αγώνας του ανθρώπου.

Είναι ο νόμος της διαλεκτικής. Όλοι τον ξέρουμε. Αλλά ο σημερινός άνθρωπος έπαψε να αισθάνεται την ρίζα αυτού του αγώνος, το πάθος και την ομορφιά του. Η καθημερινή εργασία έχει καταντήσει μόνο και μόνο ένας τρόπος διαβίωσης. Κάποτε η εργασία ήταν ένας αγώνας, αλλά στις μέρες μας έχει είναι μόνο μια μισητή ενέργεια κοστολογημένη με χρήμα .    

Ο αρχαίος άνθρωπος πολεμούσε καθημερινά για την ζωή του. Πολεμούσε για ένα κομμάτι ψωμί για τον εαυτό του και για τους απογόνους του. Μετά πολεμούσε για τα αγαθά που έφτιαχναν οι άλλοι άνθρωποι. Ο στόχος ήταν μόνο ένας, ο αγώνας με το όπλο στο χέρι: να γίνει μεγάλος πολεμιστής και κατακτητής. Να βλέπει τις πλάτες των εχθρών. Μόνο έτσι μπορούσε κάποιος να κατακτήσει την δόξα. Ο αγώνας έδινε το δικαίωμα να γίνει κάποιος ήρωας, να γίνει βασιλιάς, να γίνει Θεός.

Μετά ο άνθρωπος άρχισε να αγωνίζεται για την θέση του στην κοινωνία. Οικονομικός αγώνα, κοινωνικός αγώνας, πολιτικός αγώνας. Αγώνας παντού γύρο μας, όπου κοιτάξει κανείς.

Σήμερα έχουμε πολλές αγώνες χωρίς αίμα, αλλά όχι χωρίς θύματα. Σκλαβιά και υποδούλωση – να ο κύριος στόχος των σημερινών αγόνων της κοινωνίας μας.

Ένας αγώνας δεν είναι μόνο φυσικός καταναγκασμός. Ο καταναγκασμός είναι μόνο ένας τρόπος του αγώνα, ένας από τους αρχαιότερους και ενεργητικούς μεθόδους του. Η μη αντίδραση στον καταναγκασμό είναι επίσης αγώνας. Αλλά αγώνας ενάντια στον εαυτό σου και στους απογόνους σου.

Η ανοχή, η ταπεινότητα και η απάρνηση της τιμής – είναι η παραδοχή της ήττας στον αγώνα. Είναι η μεταμόρφωση σε άφωνο και άκακο πράγμα. Είναι η μεταμόρφωση σε μια ασήμαντη βίδα μιας μηχανής. Είναι όταν κάνεις μπεεε την ώρα που θα σου το διατάζουν......

Η αδιαλλαξία και η διαφωνία που γεννήθηκαν από την αμφιβολία και από το βάσανο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του κάθε αγώνα. Ανυπότακτος.

Αυτός που φοβάται τον αγώνα, φοβάται τη ζωή.

Πως χαρακτηρίζεται ο Αγώνας μας;

Εμείς χωρίς κανένα δισταγμό και με επιθετικό τρόπο περιγράφουμε την βασική συνιστώσα του Αγώνα που πρέπει να διέπει τον κάθε Εθνικιστή:

Ο εχθρός μας είναι το κρατικό και το παρακρατικό Ελλαδικό Σύστημα. Βλέποντας ενταγμένους μέσα σε αυτήν τους επιχειρηματίες, τους δασκάλους, τους δικηγόρους, τους δημοσιογράφους κλπ, αλλά και τους άμεσους παραγωγούς του πλούτου και τους διατηριτές της λαϊκής παράδοσης, δηλ. τους εργάτες και τους αγρότες, προσπαθούμε να σώσουμε την νοημοσύνη τους. Αλλά μέχρι τότε που οι άνθρωποι αυτοί θα είναι μέρος του εχθρικού προς το Έθνος κρατικού Συστήματος – θα είναι όλοι τους εχθροί μας. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η πλειοψηφία ποτέ δεν θα είναι έτοιμη να χωνέψει αλλά ούτε και να καταλάβει την αλήθεια. Πολλοί απ’ αυτούς είναι τόσο δηλητηριασμένοι από την προπαγάνδα του Συστήματος και άλλοι είναι τόσο εξαρτώμενοι απ΄ αυτόν που ακόμα και θα πολεμήσουν στον πλευρό του.

«Αν δεν είσαι ένας από μας, τότε είσαι ένας από αυτούς».

     

ΓΕΝ.ΕΛ.