Η Διαλεκτική Λογική

Για να δημιουργηθεί στα κεφάλια των ανθρώπων ένα χάος και ανακατωσούρα με αποτέλεσμα να μην μπορούν να σκέφτονται λογικά, οι λεγόμενοι «προοδευτικοί» και φιλελεύθεροι «δημοκρατικοί» έχουν πολεμήσει ακόμα και την επιστήμη για τον στοχασμό – την Λογική, η οποία έχει βάσεις στον μεγάλο της ανθρώπινης διανόησης τον Αριστοτέλη.

Στην θέση της λογικής έχουν προτείνει την λεγόμενη «διαλεκτική λογική». Αυτήν την έννοια την έχουν κλέψει από τον Γκέγκελ και διαστρεβλώνοντας (όπως το κάθε τι που αυτοί αγγίζουν) την έχουν εντάξει στο ιδεολογικό οπλοστάσιό τους. Σύμφωνα με αυτούς, πηγή κάθε είδους ανάπτυξης και προόδου πάντα είναι οι αντιφατικότητες και τα παράλογα. Μετά από παρόμοιους «ισχυρισμούς» οποιαδήποτε υπόδειξη για λάθη στους ισχυρισμούς τους πολύ εύκολα αντικρούονται με την βοήθεια των δημαγωγικών δηλώσεων: «Παράλογα είναι; Υπάρχουν αντιφατικότητες στους ισχυρισμούς μας; Και τι να κάνουμε; Τι θέλετε; Αυτή είναι η διαλεκτική λογική!!!»

Στα αρχαία χρόνια και στον μεσαίωνα η Λογική ήταν μάθημα σε οποιαδήποτε σχολείο. Στην σημερινή εποχή της επικράτησης των ιουδαϊκών ιδεολογιών του φιλελευθερισμού και μαρξισμού η λογική δεν υπάρχει όχι μόνο στα σχολεία, αλλά ακόμα και στα πανεπιστήμια. Αυτοί που ξέρουν να σκέφτονται – δεν πρέπει να υπάρχουν στον σημερινό κόσμο (τους).


Ο Μαρξ, από όπου πιγάζει η «διαλεκτική λογική» των «δημοκρατών», έχει κλέψει και διαστρεβλώσει την ιδέα της διαλεκτικής από τον Γκέγκελ. Ο τελευταίος έχει πάρει τις ιδέες του από τον Ηρόδοτο, δηλ. ότι οτιδήποτε και οποιοδήποτε συμβάν μπορεί να κατανοηθεί και να μελετηθεί μόνο όταν συγκριθεί με τις αντιπαραθέσεις του.

Από αυτό είναι φανερό ότι για να κατανοηθεί ένας ισχυρισμός κάποιου, πρέπει να εξεταστούν οι αντικρουόμενοι ισχυρισμοί. Αλλά όσον φορά για το πολίτευμα οι «δημοκράτες» αυτό δεν το επιτρέπουν ποτέ. Για τους δημοκράτες δεν υπάρχει δεύτερη γνώμη σ’ αυτό το θέμα. Γ’ αυτούς οι φράσεις «η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα», «οι δημοκρατικές διαδικασίες», «δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση» κλπ είναι ιερές ταμπέλες….

Από σωστό ισχυρισμό για πόλωτητα και αντιπαράταξη οι «δημοκρατικοί» διαστρεβλώνοντας έφτιαξαν την συκοφαντική «αρχή της αντιφατικότητας». Έπαιξαν με την εννοιολογική συγγένεια των «αντιπαρατάσσω» και «αντιφατικότητα». Αυτά όμως είναι διαφορετικά πράγματα.

Αυτή είναι η διαλεκτική των «δημοκρατών» - ακριβός το αντίθετο τις πραγματικής διαλεκτικής.

ΓΕΝ.ΕΛ.