Από antistasi.org : Λάβαμε και δημοσιεύουμε άρθρο του Μεχμέτ ΙΜΑΜ, Προέδρου του Πανελληνίου Συνδέσμου Μουσουλμάνων στην Ελλάδα. «Η Φιλότητα», με τις προσωπικές του απόψεις για το Ελληνικό Έθνος. ΟΙ απόψεις του έχουν ενδιαφέρον διότι αποτελούν απόψεις ενός Πομάκου. Ας τις παρακολουθήσουμε.
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΧΟΣ;
Διαβάζοντας και μεριμνωντας το Τύπο, διαπιστώνουμε ένα έντονο ενδιαφέρον για την άνοδο του εθνικισμού σε όλες τις χώρες του κόσμου. Ειδικότερα στα καθεστωτικά ΜΜΕ, όπως και τους αγορασμένους ή πουλημένους δημοσιογράφους ανα των κόσμο, παρατηρούμε ότι το συγκεκριμένο ενδιαφέρον των λαών, για ένα εθνικό κράτος, έχει λάβει τη μορφή του φόβου και της ανησυχίας στα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια που έχουν επιδοθεί σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να συντηρήσουν το αντιεθνικό κατοχικό καθεστώς ζωντανό με τεχνητές ανάσες ψεμάτων και εκφοβισμού των λαών, με όχημα την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε. Πράγμα απολύτως λογικό δεδομένο ότι αυτός ο φόβος αφορά την «πίτα του παππού» των συνανθρώπων μας. Που ούτε λίγο και ούτε πολύ, έχει καταντήσει να έχει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της αθλιότητας και της ανηθικότητας. Φυσικά, εδώ δεν είναι μόνο τα ΜΜΕ, αλλά και στο υπάρχον σύστημα στην διακυβέρνηση των χωρών, είναι και εκείνοι που δεν κάνουν πίσω, παρόλο που βλέπουν οτι δεν πάει άλλο σ’ αυτό που έχουν εμπλακει και το στηρίζουν.
Εδώ και δεκαετίες το σχέδιο για την εξόντωση των χωρών που είναι έθνη κράτη, που ολόκληρη η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει την επέλαση του κτήνους της παγκοσμιοποίησης που γυρεύει την πτώση των συνόρων και την ομογενοποίηση λαών, οικονομιών και θρησκειών, με αποτέλεσμα ο Εθνικισμός να γνωρίζει μια παγκόσμια άνοδο της λαϊκής βούλησης και αποδοχής. Αποδοχή που έχει τα ίδια ακριβώς ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά που συναντά τελευταία και στην Χώρα μας. Ο Εθνικισμός λοιπόν ανεβαίνει, διότι τις τελευταίες τρεις δεκαετίες υπάρχει παρέλαση των προσφύγων-μεταναστών, που εισέρχονται χωρίς κανένα ποσοστό, λειτουργούν και εργάζονται χωρίς ασφάλεια και αυτό έχει ως απότελεσμα να χάνοντα θέσεις εργασίες απο τους γηγενείς πολίτες. Είναι πάρα πολύ απλά και φυσιολογικά τα πράγματα οι λαοί θέλουν να ζήσουν. Τα έθνη κράτη, δεν επιδιώκουν να επιβιώσουν με δεσμά και δίχως κανένα νόημα ύπαρξης τους. Θέλουν να ζήσουν ελεύθερα, μεγάλα, ζωντανά και δημιουργικά στην χώρα τους. Σκοπός του εθνικισμού είναι η πολιτικές επιλογές της διοίκησης να παραμείνει εσωτερική και είναι εθνική υπόθεση. Με λίγα λόγια, ο κυρίαρχος λαός παίρνει της αποφάσεις και τις διαχειρίζεται. Αφού οι νόμοι του κράτους, δηλαδή οι αποφάσεις είναι παράγον του πολίτη θα υπάρχει προσήλωση και θα δημιούργειται η ευημερία μέσα στην Πολιτεία.
Η παγκοσμιοποίηση αγαθών, κεφαλαίων, τα χρήματα που απρόσκοπτα αρχίζει να διαλύει και τα όρια του πολιτισμού, το ανθρωπιστικό δίκαιο και τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα. Εκτός των καταστροφικών συνεπειών της παγκοσμιοποίησης, άλλες υπαρξιακές απειλές είναι το ποσοστό της υπογεννητικότητας, μία ταχέως αυξανόμενη αποξένωση και η εξωτερική ρύθμιση των εσωτερικών προβλημάτων των χωρών από υπερεθνικούς οργανισμούς. Ως εκ τούτου να αποδυναμώνει την κυριαρχία το έθνος κράτος και με τον τρόπο αυτό αποσκοπεί στη διευκόλυνση της κυριαρχίας της παγκόσμιας εξουσίας. Απο την άλλη πλευρά ας μήν ξεχνάμε, οτι εκεί είναι η ουσία της παγκοσμιοποίησης. Δεν θα ήταν δυνατό να τον βάλουν σε άμεση αντίθεση με το γεγονός, για να ζήσει μαζί του στο προσκήνιο και μια στρατηγική για την πρόληψη των επιβλαβών και των επιπτώσεων, θα πρέπει να παρακολουθείται. Η διατήρηση της κυριαρχίας στο πλαίσιο της στρατηγικής αυτής, διατηρείται στο προσκήνιο μια αίσθηση του εθνικισμού και εμφανίζεται σε κάθε χώρα. Σε ορισμένες χώρες, αυτο μπορεί να εμφανιστει ως μια ρατσιστική και φασιστική πολιτική του εθνικισμού, στη χώρα μας η προβολή του εθνικισμού είναι καθαρά για αμυντικούς σκοπούς και αυτό οφείλεται στην ανασφάλεια που έχουμε ώς λαός, με αποτέλεσμα της αντίδρασης αυτής είναι η αίσθηση του εθνικισμού.
Η λέξη “Εθνικισμός”, σε πολλούς μπορεί να μας δημιουργει αρνητικές σκέψεις και μάλιστα όταν είσαι ο «Άλλος ή Άλλοι» σε μια κοινωνια ή πολιτεία την αιθάνεσαι ως σοβενισμό και φασισμό απέναντι σου απο την κυρίαρχη ομάδα. Όμως, στην πραγματικότητα είναι η υλική και πνευματική, πτυχές της κατανόησης του έθνους και να κρατήσει τα συμφέροντα της χώρας του πάνω από οτιδήποτε άλλο συμφέρον και ορίζεται ως «Πατριωτισμός» η λέξη “εθνικισμός” που γνωρίζουμε ως τώρα.
Στις σύγχρονες και δημοκρατικές κοινωνίες, η ενοποιηση ως ιδανική ενότητα ειναι ένα βασικό χαρακτηριστικό μιας κοινωνίας που θα εκφράζεται ως ένα έθνος. Επίσης, η έννοια του “έθνους” ενσωματώνει την κατανόηση όλων των εθνοτικών, φυλετικών και θρησκευτικών ομάδων, οι οποίες έχουν την ίδια αξία, το σύνολο της χώρας ισότιμα, χωρίς διακρίσεις για το ιδιοκτησιακό καθεστώς του καθένα, από τα οποία δέχεται ότι το δικαίωμα να υπάρχει κατανόηση, αναγνώριση και αλληλεγγυη. Αυτή είναι η κατανόηση από τους ανθρώπους στο όνομα της αγάπης και αποτελεί το λεγόμενο “εθνικισμό” και δεν είναι παρά μόνο η λέξη «πατριωτισμός».
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο εάν γίνει η κατανόηση του εθνικισμού σε μία χώρα, δεν είναι τέντωμα των σχέσεων μεταξύ του ανθρώπινου όντος, των ομάδων και νομάδων, τις φυλετικές και εθνικές ταυτότητες, δεν διώκει το αποκλεισμό και την διαφορετικότητα, η λέξη «εθνικισμός» είναι ενωτική και χωρίς αποκλεισμούς. Αυτή πρέπει να είναι η αντίληψη και αυτό έχει συμβεί γύρω από την απελευθέρωση μας και μετάβαση στην εθνική κυβέρνηση, τον Ελληνικό λαό και την γεωγραφία ενός ζωντανού έθνους, με την ενσωμάτωση όλων των αδελφών και των συγγενών να κατανοήσουν τον πολιτισμό τους και να κατάφερε να χτίσει ένα εθνικό κράτος. Στην ουσία το Εθνικό κράτος και το Ελληνικό έθνος, δεν έχει καμία διαφορά μεταξύ της έννοιας της εθνικής κυβέρνησης.
Τα τελευταία χρόνια, δηλαδή μετά το 1983 η παγκοσμιοποίηση ασκει ανακοπή κατά του ενιαίου έθνους-κράτους με τη δική του εγγενή βλάβη στην δομή του και ιδιαίτερα εμφανής τα τελευταία χρόνια. Η Ευρώπη των λαών και κυρίως η Ε.Ε., η Ελληνική αντιρητορική, τις πολιτικές που τίθενται κατά τις βασικές αρχές της Ελληνικής Δημοκρατίας και το έθνος κράτος, την εδαφική μας ακεραιότητα, οι ενέργιες και προσπάθειες που γίνονται για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, προκειμένου να απαξιωθούν και να εκμηδενιστούν, τις βασικές αρχές της δημοκρατίας, της εθνικής ενότητας και της κοινωνικής συνοχής, στις δηλώσεις και τα αιτήματα για τη χορήγηση άδειας ευάλωτες, στο εσωτερικό δίκαιο και την έννοια της παρέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις, τις απαιτήσεις και πολλοί άλλοι παράγοντες που θεωρείται ότι προσπαθεί να δημιουργήσει ρήγματα στο έθνος-κράτους.
Στην περίπτωση αυτή, ο λαός αισθάνεται την απώλεια της κυριαρχίας, την πολιτιστική του διάβρωση, την κοινωνική του αποσύνθεση και οτι είναι υπο κυριαρχία ή μπαίνει στην ηγεμονία των ξένων δυνάμεων, με λίγα λόγια η ανησυχία είναι μήπως καταντήσει να είναι σκλάβος. Όπως είναι με την Ε.Ε. και παράλληλα με τις Ηνωμένες Πολιτείες εκτελούνται τα δικά τους συμφέροντα, αντικρουόμενων πολιτικών συμφέροντων για την ευρύτερη περιοχή μας έχουν ενισχύσει αυτό το συναίσθημα στο λαό μας. Ώς Χώρα η κατάσταση αυτή που επικρατεί με τους εταίρους μας, ενέτεινε την ιδέα της προστασίας των εθνικών συμφερόντων, όχι απο την εξουσία, αλλά απο το Ελληνικό Λαό. Μεταξύ άλλων, αύξησε την απροθυμία του Ελληνικού Λαού στην Ε.Ε.. Επίσης πρέπει να ληφθεί υπόψη το ρόλο που παίζουν στις εξελίξεις αυτές οι Η.Π.Α. και χρειάζεται προσοχή.
Οι εσωτερικές και οι εξωτερικές εξελίξεις που βλάπτουν την ενότητα της χώρας και της εδαφικής ακεραιότητας, παρά την αύξηση προκατάληψης στα μέσα ενημέρωσης, μπορεί να δει κανείς από ένα ευρύ φάσμα του δημόσιου τομέα να τα αξιοποιήσει και να τα κοινοποιήσει ακόμα. Οι εξελίξεις αυτές, στην σημερινή εποχή είναι δύσκολο να περάσουν απαρατήρητες. Δίοτι, κακά τα ψέματα η μόρφωση του κοινού στην σημερινή εποχή είναι σε υψηλό επίπεδο και ο καθένας μπορεί να το καταλάβει απο μόνος του. Όταν προκύπτουν τέτοια θέματα, από την άλλη πλευρά του λαού η θέση εκφράζεται με ένα παραδοσιακό μέρος του πολιτισμού και γίνεται εκτόνωση με τα αισθήματα του εθνικισμού. Καταρχήν, μία χώρα πρέπει να είναι υπαρκτή πάν απ’ όλα, να διατηρήσει την ακεραιότητα, την ασφάλεια και στη συνέχεια η δημοκρατία είναι στην πραγματικότητα μια αναβάθμιση στο επίπεδο της ευημερίας, κρυσταλλική και τα γεγονότα σε μια υιοθέτηση ευρύτερα από την κυριαρχία και την ασφάλεια έχει καταστεί η πρώτη προτεραιότητα για ένα έθνος κράτος.
Σημερα εδώ που φτάσαμε η κατανόηση του εθνικού κράτους, η ύπαρξη αυτής της χώρας, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της ακεραιότητας και της ασφάλειας για τον καθένα μας. Εκεί που αναφέρεται στο «έθνος», είναι η ενωτική και ολοκληρωμένη έννοια “Ελληνικό έθνος” και πρέπει πια να είναι μία στάση σέ όλους. Εδώ η αίσθηση της λέξης «Ελληνικής», δεν είναι η έκφραση της εθνικής καταγωγής, αλλά, με την έννοια ότι ανήκουν στην Ελλάδα, ο ορισμός μιας ενιαίας ταυτότητας. Η ταυτότητα που ανήκουν στο Ελληνικό έθνος, η Ελληνική έκφραση δεν αποτελεί εμπόδιο για την έκφραση μιας εθνοτικής τους καταγωγής. Από την άλλη πλευρά, η έννοια του να είναι η Ελληνική λέξη για το Ελληνικό έθνος, καθώς και την έκφραση της Ελληνικής καταγωγής ή Ελληνική συνείδηση. Ωστόσο, αυτή η «Ελληνική» έκφραση και Ελληνική συνειδηση δεν απαιτεί μόνο την ανίχνευση της εθνοτικής τους καταγωγής και δεν μπορεί να θεωρηθεί ως τέτοια.
Ομως, διπλα στους θραύστες, δεν ειναι λιγοι εκεινοι φιλελεύθεροι-δημοκρατικοι που νομιζουν οτι τα ξέρουν όλα, διότι είναι αυτο-φωτισμένοι και στην ουσία είναι αγγράμματοι δικηγόροι, την λέξη «Ελλάδα» και την «Ελληνική» εννοει ακριβώς μια εθνική ταυτότητα και χρησιμοποιεί τις λέξεις αυτές. Ακόμα και ορισμένοι πολιτικοί, ορισμένα εν γνώσει και εκ προθέσεως, γνωρίζοντας κάποια από αυτά, ενώ άλλοι φοβούνται ότι θα χάσουν τις ψήφους για να κερδίσουν ή τουλάχιστον να εκφράσουν την λέξη Ελληνική που βρίσκεται σε στασιμότητα ή αναφέρεται μόνο ως έναν αγώνα δρόμου. Το έθνος-κράτος που αναφέρεται απο πολλούς σήμερα θεωρείται παρωχημένο. Ορισμένες μορφές αυτής της συμπεριφοράς οφείλεται σε εξωτερικούς παράγοντες και μερικοί από αυτούς, χωρίς να υπόκεινται σε εξωτερικούς παράγοντες, αλλά εν γνώσει τους ή εν αγνοία τους γίνονται για να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση τους με τη μόδα.
Αυτοι που είναι χρήστες συναισθημάτων και της σκέψης του Ελληνικού έθνους, φοβουνται να πουν την λέξη «Ελληνική» και αποφεύγουν να πουν ακόμα και την λέξη «Έλληνας», δυστυχώς, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης βρίσκονται σε ένα ευρύ φάσμα. Όλοι οι Έλληνες πολίτες, σύμφωνα με το σύνταγμα και απέναντι στους νόμους είναι ισοι και έχουν ίσα δικαιώματα, ‘οπως και τις ίσες ευκαιρίες ισχύουν για όλους. Όμως, υπάρχουν άτομα οταν κάνουν παρατηρηση και μπροστά από το κοινό μοιράζουν δικαιώματα για εθνικές και μή ομάδες, λές και είναι οι υπεύθυνοι για την ανεύθυνη έκφραση.
Το Ελληνικό εθνος – κράτος ή η Ελληνική Δημοκρατία, δεν ιδρύθηκε σε ένα γραφείο, αλλά στο πεδίο της μάχης. Η βάση της ύπαρξης του και η παρουσία με την ακεραιότητα του είναι ένα έθνος-κράτος. Το ενωτικό στην κρατική δομή, ενισχύει την έννοια του κοσμικού κράτους. Μια ισχυρή Ελλάδα από κάθε άποψη, με την ακεραιότητα της ύπαρξης της και σε μια στέρεη βάση, φαίνεται αυτή η Χώρα έχει ενοχλήσει με επίκεντρο την παγκόσμια δύναμη. Η Ελλάδα είναι μια δομή που θα ήθελαν να την δουν μια πιο ελεγχόμενη χώρα. Ο στόχος της παγκοσμιοποίησης είναι να καταστρέψει τις δομές στο έθνος-κράτος. Για το λόγο αυτό στην Ελλάδα θα υπάρχει η μετατροπή και αναγκάζονται να τα αλλάξουν και όχι μόνο. Το πιο σοβαρό που είναι, οτι υπάρχουν άνθρωποι μέσα που κουκουρευονται μ’ αυτό το επίτευγμα.
Σήμερα, το Ελληνικό έθνος-κράτος είναι στο στόχο και κατανόηση δεν υπάρχει πιά!
Η Ελλάδα πρεπει να δώσει αγώνες στους εξωθεσμικούς παράγοντες και εχθρούς και δεν φτάνει αυτο. Διότι και στο εσωτερικό μας υπάρχουν άτομα με νοοτροπία που βοηθάνε και δίνουν προστασία σ’ αυτούς που αγωνίζονται κατά του έθνους-κράτους. Η Χώρα μας, θα πρέπει να συνεχίσει να δίνει τον αγώνα. Να συμμετέχει ο λαός πλήρως στον αγώνα κατά του Ελληνικού έθνους, και να συνεχίσει να παρακολουθεί στενά τη συμπεριφορά των γεγονότων σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.
Φιλικά,
Μεχμέτ ΙΜΑΜ
Οικονομολόγος -Ερευνητής
Πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Μουσουλμάνων στην Ελλάδα. «Η Φιλότητα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου